Shiva Gitimala-Shiva Ashtapadi in Sanskrit

॥ Lord Siva Gitimala and Ashtapadi Sanskrit Lyrics ॥

॥ प्रथमः सर्गः ॥

ध्यानश्लोकाः –

सकलविघ्ननिवर्तक शङ्करप्रियसुत प्रणतार्तिहर प्रभो ॥

मम हृदम्बुजमध्यलसन्मणीरचितमण्डपवासरतो भव ॥ १ ॥

विधिवदनसरोजावासमाध्वीकधारा

विविधनिगमवृन्दस्तूयमानापदाना ।

समसमयविराजच्चन्द्रकोटिप्रकाशा

मम वदनसरोजे शारदा सन्निधत्ताम् ॥ २ ॥

यदनुभवसुधोर्मीमाधुरीपारवश्यं

विशदयति मुनीनात्मनस्ताण्डवेन ।

कनकसदसि रम्ये साक्षिणीवीक्ष्यमाणः

प्रदिशतु स सुखं मे सोमरेखावतंसः ॥ ३ ॥

शर्वाणि पर्वतकुमारि शरण्यपादे

निर्वापयास्मदघसन्ततिमन्तरायम् ।

इच्छामि पङ्गुरिव गाङ्गजलावगाह-

मिच्छामिमां कलयितुं शिवगीतिमालाम् ॥ ४ ॥

शिवचरणसरोजध्यानयोगामृताब्धौ

जलविहरणवाञ्छासङ्गतं यस्य चेतः ।

निखिलदुरितमभङ्गव्यापृतं वा मनोज्ञं

परशिवचरिताख्यं गानमाकर्णनीयम् ॥ ५ ॥

॥ प्रथमाष्टपदी ॥

मालवीरागेण आदितालेन गीयते

(प्रलयपयोधिजले इतिवत्)

कनकसभासदने वदने दरहासं

नटसि विधाय सुधाकरभासं

शङ्कर धृततापसरूप जय भवतापहर ॥ १ ॥

जलधिमथनसमये गरलानलशैलं

वहसि गलस्थमुदित्वरकीलं

शङ्कर धृतनीलगलाख्य जय भवतापहर ॥ २ ॥

विधुरविरथचरणे निवसन्नवनिरथे

पुरमिषुणा हृतवानितयोधे

शङ्कर वर वीरमहेश जय भवतापहर ॥ ३ ॥

कुसुमशरासकरं पुरतो विचरन्तं

गिरिश निहिंसितवानचिरं तं

शङ्कर मदनारिपदाख्य जय भवतापहर ॥ ४ ॥

वटतरुतलमहिते निवसन्मणिपीठे

दिशसि परात्मकलामतिगाढे

शङ्कर धृतमौन गभीर जय भवतापहर ॥ ५ ॥

जलनिधिसेतुतटे जनपावनयोगे

रघुकुलतिलकयशः प्रविभागे

शङ्कर रघुराममहेश जय भवतापहर ॥ ६ ॥

तनु भृदवनकृते वरकाशीनगरे

तारकमुपदिशसि स्थलसारे

शङ्कर शिव विश्वमहेश जय भवतापहर ॥ ७ ॥

निगमरसालतले निरवधिबोधघन

श्रीकामक्षिकुचकलशाङ्कन

शङ्कर सहकारमहेश जय भवतापहर ॥ ८ ॥

कच्छपतनुहरिणा निस्तुलभक्तियुजा

सन्ततपूजितचरणसरोज

शङ्कर शिव कच्छप लिङ्ग जय भवतापहर ॥ ९ ॥

शङ्करवरगुरुणा परिपूजितपाद

काञ्चिपुरे विवृताखिलवेद

शङ्कर विधुमौलिमहेश जय भवतापहर ॥ १० ॥

श्रीविधुमौलियतेरिदमुदितमुदारं

श्रृणु करुणाभरणाखिलसारं

शङ्करारुणशैलमहेश जय भवतापहर ॥ ११ ॥

श्लोकः

कनकसभानटाय हरिनीलगळाय नम-

स्त्रिपुरहराय माररिपवे मुनिमोहभिदे ।

रघुकृतसेतवे विमलकाशिजुषे भवते

निगमरसाल कूर्महरिपूजित चन्द्रधर ॥ ॥ ६ ॥

पापं वारयते परं घटयते कालं पराकुर्वते

मोहं दूरयते मदं शमयते मत्तासुरान् हिंसते ।

मारं मारयते महामुनिगणानानन्दिनः कुर्वते

पार्वत्या सहिताय सर्वनिधये शर्वाय तुभ्यं नमः ॥ ७ ॥

॥ द्वितीयाष्टपदी ॥

भैरवीरागेण त्रिपुटतालेन गीयते

(श्रितकमलाकुच इतिवत्)

कलिहरचरितविभूषण श्रुतिभाषण

करतलविलसितशूल जय भवतापहर ॥ १ ॥

दिनमणिनियुतविभासुर विजितासुर

नलिननयनकृतपूज जय भवतापहर ॥ २ ॥

निर्जितकुसुमशरासन पुरशासन

निटिलतिलकशिखिकील जय भवतापहर ॥ ३ ॥

पदयुगविनताखण्डल फणिकुण्डल

त्रिभुवनपावन पाद जय भवतापहर ॥ ४ ॥

अन्धकदानवदारण भवतारण

स्मरतनुभसितविलेप जय भवतापहर ॥ ५ ॥

हिमकरशकलवतंसक फणिहंसक

गगनधुनीधृतशील जय भवतापहर ॥ ६ ॥

परमतपोधनभावित सुरसेवित

निखिलभुवनजनपाल जय भवतापहर ॥ ७ ॥

करिमुखशरभवनन्दन कृतवन्दन

श्रृणुशशिधरयतिगीतं जय भवतापहर ॥ ८ ॥

श्लोकः

तुहिनगिरिकुमारी तुङ्गवक्षोजकुम्भ-

स्फुटदृढपरिरम्भश्लिष्ट दिव्याङ्गरागम् ।

उदितमदनखेदस्वेदमंसान्तरं मां

अवतु परशुपाणेर्व्यक्त गाढानुरागम् ॥ ८ ॥

वासन्तिकाकुसुमकोमलदर्शनीयैः

अङ्गैरनङ्गविहितज्वरपारवश्यात् ।

कम्पातटोपवनसीमनि विभ्रमन्तीं

गौरिमिदं सरसमाह सखी रहस्यम् ॥ ९ ॥

॥ तृतीयाष्टपदी ॥

वसन्तरागेण आदितालेन गीयते

(ललितलवङ्गलता इतिवत्)

विकसदमलकुसुमानुसमागमशीतलमृदुलसमीरे

अतिकुलकलरवसम्भृतघनमदपरभृतघोषगभीरे

विलसति सुरतरुसदसि निशान्ते

वरयुवतिजनमोहनतनुरिह शुभदति विततवसन्ते विलसति ॥ १ ॥

कुसुमशरासनशबरनिषूदितकुपितवधूधृतमाने

धनरसकुङ्कुमपङ्कविलेपनविटजनकुतुकविधाने विलसति ॥ २ ॥

कुसुमितबालरसालमनोहरकिसलयमदनकृपाणे

मधुकरमिथुनपरस्परमधुरसपाननियोगधुरीणे विलसति ॥ ३ ॥

मदनमहीपतिशुभकरमन्त्रजपायितमधुकरघोषे

अविरलकुसुममरन्दकृताभिनिषेचनतरुमुनिपोषे विलसति ॥ ४ ॥

मदननिदेशनिवृत्तकलेबरमर्दनमलयसमीरे

तुषितमधुव्रतसञ्चलदतिथिसुपूजनमधुरसपूरे विलसति ॥ ५ ॥

सुचिरकृतव्रतमौनवनप्रियमुनिजनवागनुकूले

ललितलतागृहविहृतिकृतश्रमयुवतिसुखानिलशीले विलसति ॥ ६ ॥

विषमशरावनिपालरथायितमृदुलसमीरणजाले

विरहिजनाशयमोहनभसितपरागविजृम्भणकाले विलसति ॥ ७ ॥

श्रीशिवपूजनयतमति चन्द्रशिखामणियतिवरगीतं

श्रीशिवचरणयुगस्मृतिसाधकमुदयतु वन्यवसन्तं विलसति ॥ ८ ॥

श्लोकः

विकचकमलकम्पाशैवलिन्यास्तरङ्गैः

अविरलपरिरम्भः सम्भ्रमन् मञ्जरीणाम् ।

परिसररसरागैर्व्याप्तगात्रानुलेपो

विचरति कितवोऽयं मन्दमन्दं समीरः ॥ ९ ॥

॥ द्वितीयः सर्गः ॥

श्लोकः

प्रगल्भतरभामिनी शिवचरित्र गानामृत-

प्रभूतनवमञ्जरीसुरभिगन्धिमन्दानिले ।

रसालतरुमूलगस्फुरितमाधवी मण्डपे

महेशमुपदर्शयन्त्यसकृदाह गौरीमसौ ॥

॥ चतुर्थाष्टपदी ॥

रामक्रियारागेण आदितालेन गीयते

(चन्दनचर्चित इतिवत्)

अविरल कुङ्कुमपङ्ककरम्बितमृगमदचन्द्रविलेपं

निटिल विशेषकभासुरवह्निविलोचन कृतपुरतापं

शशिमुखि शैलवधूतनये विलोकय हरमथ केलिमये शशिमुखि ॥ १ ॥

युवतिजनाशयमदनशरायितशुभतरनयन विलासं

भुवनविजृम्भितघनतरतिमिरनिषूदननिजतनु भासं शशिमुखि ॥ २ ॥

पाणि सरोजमृगीपरिशङ्कितबालतृणालिगलाभं

यौवतहृदयविदारणपटुतरदरहसितामितशोभं शशिमुखि ॥ ३ ॥

चरणसरोजलसन्मणिनूपुरघोषविवृतपदजातं

गगनधुनीसमतनुरुचिसंहतिकारितभुवनविभातं शशिमुखि ॥ ४ ॥

निखिलवधूजनहृदयसमाहृतिपटुतरमोहनरूपं

मुनिवरनिकरविमुक्तिविधायकबोधविभावनदीपं शशिमुखि ॥ ५ ॥

विकचसरोरुहलोचनसकृदवलोकनकृतशुभजातं

भुजगशिरोमणिशोणरुचा परिभीतमृगीसमुपेतं शशिमुखि ॥ ६ ॥

रजतमहीधरसदृशमहावृषदृष्टपुरोवनिभागं

सनकसनन्दनमुनिपरिशोभितदक्षिणतदितरभागं शशिमुखि ॥ ७ ॥

श्रीशिवपरिचरणव्रतचन्द्रशिखामणि नियमधनेन

शिवचरितं शुभगीतमिदं कृतमुदयतु बोधघनेन शशिमुखि ॥ ८ ॥

श्लोकः

मदनकदनशान्त्यै फुल्लमल्ली प्रसूनैः

विरचितवरशय्यामाप्नुवन्निन्दुमौलिः ।

मृदुमलयसमीरं मन्यमानः स्फुलिङ्गान्

कलयति हृदये त्वामन्वहं शैल कन्ये ॥ १२ ॥

इति सहचरीवाणीमाकर्ण्य सापि सुधाझरीं

अचलदुहिता नेतुः श्रुत्वाभिरूप्यगुणोदयम् ।

विरहजनितामार्तिं दूरीचकार हृदि स्थितां

दयितनिहितप्रेमा कामं जगाद मिथः सखीम् ॥ १३ ॥

॥ पञ्चमाष्टपदी ॥

तोडिरागेण चापुतालेन गीयते

(सञ्चरदधर इतिवत्)

जलरुहशिखरविराजितहिमकरशङ्कितकरनखराभं

रुचिररदनकिरणामरसरिदिव शोणनदाधर शोभं

सेवे निगमरसालनिवासं – युवतिमनोहरविविधविलासं सेवे ॥ १ ॥

शुभतनुसौरभलोभविभूषणकैतवमहित भुजङ्गं

मुकुटविराजितहिमकरशकलविनिर्गलदमृतसिताङ्गं सेवे ॥ २ ॥

मकुटपरिभ्रमदमरधुनीनखविक्षतशङ्कित चन्द्रं

उरसि विलेपितमलयजपङ्कविमर्दितशुभतरचन्द्रं सेवे ॥ ३ ॥

पन्नगकर्णविभूषणमौलिगमणिरुचि शोणकपोलं

अगणितसरसिजसम्भवमौलिकपालनिवेदित कालं सेवे ॥ ४ ॥

हरिदनुपालसुरेशपदोन्नतिमुपनमतो वितरन्तं

अनवधिमहिमचिरन्तनमुनिहृदयेषु सदा विहरन्तं सेवे ॥ ५ ॥

नारदपर्वतवरमुनिकिन्नरसन्नुत वैभव जातं

अन्धकसुररिपुगन्धसिन्धुर विभङ्गमृगादिपरीतं सेवे ॥ ६ ॥

विषयविरतविमलाशयकोशमहाधनचरणसरोजं

घनतरनिजतनुमञ्जुलतापरि निर्जितनियुत मनोजं सेवे ॥ ७ ॥

श्रीशिव भजन मनोरथचन्द्रशिखामणियतिवरगीतं

श्रोतुमुदञ्चितकौतुकमविरतममरवधूपरि गीतं सेवे ॥ ८ ॥

श्लोकः

सहचरि मुखं चेतः प्रातः प्रफुल्लसरोरुह-

प्रतिममनघं कान्तं कान्तस्य चन्द्रशिखामणेः ।

स्मरति परितोदृष्टिस्तुष्टा तदाकृतिमाधुरी-

गतिविषयिणी वाणी तस्य ब्रवीति गुणोदयम् ॥ १४ ॥

॥ षष्टाष्टपदी ॥

काम्भोजिरागेण त्रिपुटतालेन गीयते

(निभृतनिकुञ्ज इतिवत्)

निखिलचराचरनिर्मितिकौशलभरितचरित्र विलोलं

ललितरसालनिबद्धलतागृहविहरण कौतुक शीलं

कलये कालमथनमधीशं

घटय मया सह घनतरकुचपरिरम्भण केलिकृताशं कलये ॥ १ ॥

कुवलयसौरभवदनसमीरणवसितनिखिलदिगन्तं

चरणसरोजविलोकनतोऽखिलतापरुजं शमयन्तं कलये ॥ २ ॥

पटुतरचाटुवचोमृतशिशिरनिवारितमनसिजतापं

तरुणवनप्रियभाषणया सह सादरविहितसुलापं कलये ॥ ३ ॥

चलितदृगञ्चलमसमशरानिव युवतिजने निदधानं

रहसि रसालगृहं गतया सह सरसविहारविधानं कलये ॥ ४ ॥

दरहसितद्युतिचन्द्रिकया गतखेद विकारचकोरं

लसदरुणाधरवदनवशीकृतयुवतिजनाशयचोरं कलये ॥ ५ ॥

मलयजपङ्कविलेपनमुरुतरकुचयुगमाकलयन्तं

कृतकरुषो मम सुतनुलतापरिरम्भणकेळिमयन्तं कलये ॥ ६ ॥

सुरतरुकुसुमसुमालिकया परिमण्डितचिकुरनिकायं

अलघुपुलककटसीमनि मृगमदपत्रविलेखविधेयं कलये ॥ ७ ॥

श्रीशिवसेवनचन्द्रशिखामणियतिवरगीतमुदारं

सुखयतु शैलजया कथितं शिवचरितविशेषितसारं कलये ॥ ८ ॥

श्लोकः

लीलाप्रसूनशरपाशसृणिप्रकाण्ड-

पुण्ड्रेक्षुभासिकरपल्लवमम्बुजाक्षम् ।

आलोक्य सस्मितमुखेन्दुकमिन्दुमौलिं

उत्कण्ठते हृदयमीक्षितुमेव भूयः ॥ १५ ॥

॥ तृतीयः सर्गः ॥

श्लोकः

इति बहु कथयन्तीमालिमालोक्य बालां

अलघुविरहदैन्यामद्रिजामीक्षमाणः ।

सपदि मदनखिन्नः सोमरेखावतंसः

किमपि विरहशान्त्यै चिन्तयामास धीरः ॥ १६ ॥

॥ सप्तमाष्टपदी ॥

भूपालरागेण त्रिपुटतालेन गीयते

(मामियं चलिता इतिवत्)

श्लोकः

लीलया कलहे गता कपटक्रुधा वनितेयं

मानिनी मदनेन मामपि सन्तनोति विधेयम् ॥

शिव शिव कुलाचलसुता ॥ १ ॥

तापितो मदनज्वरेण तनूनपादधिकेन

यापयमि कतं नु तद्विरहं क्षणं कुतुकेन शिव शिव ॥ २ ॥

यत्समागमसम्मदेन सुखी चिरं विहरामि ।

यद्वियोगरुजा न जातु मनोहितं वितनोमि शिव शिव ॥ ३ ॥

लीलया कुपिता यदा मयि तामथानुचरामि ।

भूयसा समयेन तामनुनीय संविहरामि शिव शिव ॥ ४ ॥

अर्पितं शिरसि क्रुधा मम हा यदङ्घ्रिसरोजं

पाणिना परिपूजितं बत जृम्भमाणमनोजं शिव शिव ॥ ५ ॥

दृश्यसे पुरतोऽपि गौरि न दृश्यसे चपलेव ।

नापराधकथा मयि प्रणतं जनं कृपयाव शिव शिव ॥ ६ ॥

नीलनीरदवेणि किं तव मत्कृतेऽनुनयेन ।

सन्निधेहि न गन्तुमर्हसि मादृशे दयनेन शिव शिव ॥ ७ ॥

वर्णितं शिवदासचन्द्रशिखामणिश्रमणेन ।

वृत्तमेतदुदेतु सन्ततं ईशितुः प्रवणेन शिव शिव ॥ ८ ॥

श्लोकः

भुवनविजयी विक्रान्तेषु त्वमेव न चेतरः

तव न कृपणे युक्तं मादृग्विधे शरवर्षणम् ।

मदन यदि ते वैरं निर्यातु भो नियतं पुरा

विहितमहितो नाहं नित्यं तवास्मि निदेशगः ॥ १७ ॥

मधुकरमयज्याघोषेण प्रकम्पयसे मनः

परभृतवधूगाने कर्णज्वरं तनुषेतराम् ।

कुसुमरजसां बृन्दैरुत्मादयस्यचिरादितः

स्मर विजयसे विश्वं चित्रीयते कृतिरीदृशी ॥ १८ ॥

चलितललितापाङ्ग श्रेणीप्रसारणकैतवात्

दरविकसितस्वच्छच्छायासितोत्पलवर्षणैः ।

विरहशिखिना दूनं दीनं न मामभिरक्षितुं

यदि न मनुषे जानासि त्वं मदीयदशां ततः ॥ १९ ॥

शुभदति विचरावः शुभ्रकम्पातटिन्यास्तट

भुवि रमणीयोद्यानकेळिं भजावः ।

प्रतिमुहुरिति चिन्ताविह्वलः शैलकन्यामभि

शुभतरवादः पातु चन्द्रार्धमौलेः ॥ २० ॥

॥ चतुर्थः सर्गः ॥

श्लोकः

कम्पातीरप्रचुररुचिरोद्यानविद्योतमान-

श्रीमाकन्दद्रुमपरिसर माधवीक्लृप्तशालाम् ।

अध्यासीनं रहसि विरहश्रान्तमश्रान्तकेलिं

वाचं गौरीप्रियसहचरी प्राह चन्द्रावतंसम् ॥ २१ ॥

॥ अष्टमाष्टपदी ॥

सौराष्ट्ररागेण आदितालेन गीयते

(निन्दति चन्दनं इतिवत्)

या हि पुरा हर कुतुकवती परिहासकथासु विरागिणी

असितकुटिल चिकुरावळि मण्डनशुभतरदाम निरोधिनी

शङ्कर शरणमुपैति शिवामतिहन्ति स शम्बरवैरी

शिव विरहकृशा तव गौरी ॥ १ ॥

कुसुम शयनमुपगम्य सपदि मदनशरविसरपरिदूना

मलयजरजसि महनलततिमिव कलयति मतिमतिदीना

शिव विरहकृशा तव गौरी ॥ २ ॥

उरसिरुचिरमणिहारलतागतबलभिदुपलततिनीला

मञ्जुवचनगृहपञ्जरशुकपरिभाषणपरिहृतलीला

शिव विरहकृशा तव गौरी ॥ ३ ॥

भृशकृतभवदनुभावनयेक्षित भवति विहितपरिवादा

सपदि विहित विरहानुगमनादनुसम्भृतहृदय विषादा

शिव विरहकृशा तव गौरी ॥ ४ ॥

बालहरिणपरिलीढपदा तदनादरविगत विनोदा

उन्मदपरभृतविरुताकर्णनकर्णशल्यकृतबाधा

शिव विरहकृशा तव गौरी ॥ ५ ॥

कोकमिथुनबहुकेळिविलोकनजृम्भितमदन विकारा

शङ्करहिमकरशेखर पालय मामिति वदति न धीरा

शिव विरहकृशा तव गौरी ॥ ६ ॥

दूषितमृगमदरुचिरविशेषक निटिलभसिकृतरेखा

अतनुतनुज्वरकारितया परिवर्जितचन्द्रमयूखा

शिव विरहकृशा तव गौरी ॥ ७ ॥

श्रीशिवचरणनिषेवणचन्द्रशिखामणियतिवरगीतं

श्रीगिरिजाविरहक्रमवर्णनमुदयतु विनयसमेतं

शिव विरहकृशा तव गौरी ॥ ८ ॥

श्लोकः

आवासमन्दिरमिदं मनुते मृडानी घोराटवीसदृशमाप्तसखीजनेन ।

ना भाषणानि तनुते नलिनायताक्षी देव त्वया विरहिता हरिणाङ्कमौले ॥

॥ नवमाष्टपदी ॥

बिलहरिरागेण त्रिपुटतालेन गीयते

(स्तनविनिहत इतिवत्)

हिमकरमणिमयदामनिकाय कलयति वह्निशिखामुरसीयं

शैलजा शिव शैलजा विरहे तव शङ्कर शैलजा ॥ १ ॥

वपुषि पतितघनहिमकरपूरं सन्तनुते हृदि दिवि दुरितारं शैलजा ॥ २ ॥

उरसि निहितमृदु विततमृणालं पश्यति सपदि विलसदळिनीलं शैलजा ॥ ३ ॥

सहचरयुवतिषु नयनमनीलं नमितमुखी वितनोति विशालं शैलजा ॥ ४ ॥

रुष्यति खिद्यति मुहुरनिदानं न प्रतिवक्ति सखीमपि दीनं शैलजा ॥ ५ ॥

शिव इति शिव इति वदति सकामं पश्यति पशुरिव किमपि ललामं शैलजा ॥ ६ ॥

सुरतरुविविधफलामृतसारं पश्यति विषमिव भृशमतिघोरं शैलजा ॥ ७ ॥

यतिवरचन्द्रशिखामणिगीतं सुखयतु साधुजनं शुभगीतं शैलजा ॥ ८ ॥

श्लोकः

त्वद्भावनैकरसिकां त्वदधीनवृत्तिं

त्वन्नामसंस्मरणसंयुतचित्तवृत्तिम् ।

बालामिमां विरहिणीं कृपणैकबन्धो

नोपेक्षसे यदि तदा तव शङ्कराख्या ॥ २३ ॥

वस्तूनि निस्तुलगुणानि निराकृतानि

कस्तूरिकारुचिरचित्रकपत्रजातम् ।

ईदृग्विधं विरहिणी तनुते मृडानी

तामाद्रियस्व करुणाभरितैरपाङ्गैः ॥ २४ ॥

॥ पञ्चमः सर्गः ॥

श्लोकः

एकाम्रमूलविलसन्नवमञ्जरीक

श्रीमाधवीरुचिरकुञ्जगृहेवसामि ।

तामानयानुनय मद्वचनेन गौरीमित्थं

शिवेन पुनराह सखी नियुक्ता ॥

॥ दशमाष्टपदी ॥

आनन्दभैरवीरागेण आदितालेन गीयते

(वहति मलयसमीरे इतिवत्)

जयति मदननृपाले शिवे कुपितपथिक जालं

भ्रमरमिथुन जाले शिवे पिबति मधु सलीलं

विरहरुजा पुरवैरी परिखिद्यति गौरी शिवविरहरुजा ॥ १ ॥

मलयमरुति वलमाने शिवे विरह विघटनाय

सति च मधुपगाने शिवे सरसविहरणाय शिव विरहरुजा ॥ २ ॥

कुसुमभरितसाले शिवे विततसुमधुकाले

कृपणविरहिजाले शिवे कितवहृदनुकूले शिवविरहरुजा ॥ ३ ॥

मदनविजयनिगमं शिवे जपति पिकसमूहे

चतुरकितवसङ्ग (शिवे) कुटिलरवदुरूहे शिवविरहरुजा ॥ ४ ॥

कुसुमरजसि भरिते शिवे कितवमृदुळमरुता

दिशि च विदिशि वितते शिवे विरहिवपुषि चरता शिवविरहरुजा ॥ ५ ॥

विमलतुहिनकिरणे शिवे विकिरति करजालं

विहृतिविरतिहरणे शिवे वियति दिशि विशालं शिवविरहरुजा ॥ ६ ॥

मृदुलकुसुमशयने शिवे वपुषि विरहदूने

भ्रमति लुठति दीने शिवे सुहितशरणहीने शिवविरहरुजा ॥ ७ ॥

जयति गिरिशमतिना शिवे गिरिशविरहकथनं

चन्द्रमकुटयतिना शिवे निखिलकलुषमथनं शिवविरहरुजा ॥ ८ ॥

श्लोकः

यत्रत्वामनुरञ्जयन्नतितरामारब्धकामागमं

व्यापारैरचलाधिराजतनये केलीविशेषैर्युतः ।

तत्र त्वामनुचिन्तयन्नथ भवन्नामैकतन्त्रं जपन्

भूयस्तत्परितम्भसम्भ्रमसुखं प्राणेश्वरः काङ्क्षति ॥ २६ ॥

॥ एकादशाष्टपदी ॥

केदारगौळरागेण आदितालेन गीयते

(रतिसुखसारे गतमभिसारे इतिवत्)

हिमगिरितनये गुरुतरविनये नियुतमदनशुभरूपं

निटिलनयनमनुरञ्जय सति तव विरहजनितघनतापम् ।

मलयजपवने कम्पानुवने वसति सुदति पुरवैरी

युवतिहृदयमदमर्दनकुशली सम्भृत केलिविहारी । मलयजपवने ॥ १ ॥

वद मृदु दयिते मम हृदि नियते बहिरिव चरसि समीपं

वदति मुहुर्मुहुरिति हर मामकदेहमदनघनतापम् । मलयजपवने ॥ २ ॥

उरुघन सारं हिमजल पूरं वपुषि पतितमतिघोरं

सपदि न मृष्यति शपति मनोभवमतिमृदुमलय समीरम् ।

मलयजपवने ॥ ३ ॥

विलिखति चित्रं तव च विचित्रं पश्यति सपदि समोदं

वदति झटिति बहु मामिति शम्बररिपुरतिकलयति खेदम् ।

मलयजपवने ॥ ४ ॥

अर्पयनीलं मयि धृतलीलं नयनकुसुममतिलोलं

विरहतरुणि विरहातुरमनुभज मामिह (ति) विलपति सा (सोऽ) लम् ।

मलयजपवने ॥ ५ ॥

लसदपराधं मनसिजबाधं विमृश विनेतुमुपायं

गुरुतरतुङ्गपयोधरदुर्गमपानय हरमनपायम् । मलयजपवने ॥ ६ ॥

अतिधृतमाने परभृतगाने किञ्चिदुदञ्चय गानं

जहि जहि मानमनूनगुणै रमयाशु विरहचिरदीनम् । मलयजपवने ॥ ७ ॥

इति शिवविरहं घनतरमोहं भणति नियमिजनधीरे

चन्द्रशिखामणिनामनि कुशलमुपनय गजवरचीरे । मलयजपवने ॥ ८ ॥

श्लोकः

विमल सलिलोदञ्चत्कम्पासरोरुहधोरणी-

परिमलरजः पालीसङ्क्रान्तमन्दसमीरणे ।

वितपति वियद्गङ्गामङ्गीचकार शिरः स्थितां

तव हि विरहाक्रान्तः कान्तः नतोऽपि न वेदितः ॥ २७ ॥

अनुभवति मृगाक्षी त्वद्वियोगक्षणानां

लवमिव युगकल्पं स्वल्पमात्मापराधम् ।

त्वयि विहितमनल्पं मन्यमानः कथञ्चित्

नयति समयमेनं देवि तस्मिन्प्रसीद ॥ २८ ॥

इति सहचरीवाणीमेणाङ्कमौळिमनोभव-

व्यथनकथनीमेनामाकर्ण्य कर्णसुधाझरीम् ।

सपदि मुदिता विन्यस्यन्ती पदानि शनैः शनैः

जयति जगतां माता नेतुः प्रविश्य लतागृहम् ॥ २९ ॥

सा दक्षदेवनविहारजयानुषङ्गलीलाहवे भवति शैलजया शिवस्य ।

चेतः प्रसादमनयोस्तरसा विधाय देव्या कृतं कथयति स्म सखी रहस्यम् ॥ ३० ॥

॥ द्वादशाष्टपदी ॥

शङ्कराभरणरागेण त्रिपुटतालेन गीयते

(पश्यति दिशि दिशि इतिवत्)

कलयति कलयति मनसि चरन्तं

कुचकलशस्पृशमयति भवन्तम् ।

पाहि विभो शिव पाहि विभो

निवसति गौरी केळिवने पाहि विभो ॥ १ ॥

जपति जपति तव नाम सुमन्त्रं

प्रति मुहुरुदितसुमायुधतन्त्रं पाहि ॥ २ ॥

उपचितकुसुमसुदामवहन्ती

भवदनुचिन्तनमाकलयन्ती पाहि ॥ ३ ॥

मलयजरजसि निराकृतरागा

वपुषि भसित धृतिसंयतयोगा पाहि ॥ ४ ॥

परिहृतवेणि जटाकच भारा

निजपतिघटकजनाशयधारा पाहि ॥ ५ ॥

अविधृतमणिमुकुटादिललामा

बिसवलयादिविधारणकामा पाहि ॥ ६ ॥

मुहुरवलोकित किसलयशयना

बहिरुपसङ्गत सुललित नयना पाहि ॥ ७ ॥

इति शिव भजनगुणेन विभान्तं

चन्द्रशिखामणिना शुभगीतम् ॥ पाहि ॥ ८ ॥

श्लोकः

सा वीक्षते सहचरीं मदनेन लज्जा-

भारेण नोत्तरवचो वदति प्रगल्भा ।

व्याधून्वति श्वसितकोष्णसमीरणेन

तुङ्गस्तनोत्तरपटं गिरिजा वियुक्ता ॥ ३१ ॥

॥ षष्ठः सर्गः ॥

श्लोकः

अथ विरहिणीमर्मच्छेदानुसम्भृतपातक-

श्रित इव निशानाथः सङ्क्रान्तनीलगुणान्तरः ।

किरणनिकरैरञ्चत्कम्पासरित्तटरम्यभू-

वलयमभितो व्याप्त्या विभ्राजयन्परिजृम्भते ॥ ३२ ॥

विकिरति निजकरजालं हिमकरबिम्बेऽपि नागते कान्ते ।

अकृतकमनीयरूपा स्वात्मगतं किमपि वदति गिरिकन्या ॥ ३३ ॥

॥ त्रयोदशाष्टपदी ॥

आहिरिरागेण झम्पतालेन गीयते

(कथितसमयेऽपि इतिवत्)

सुचिरविरहापनय सुकृतभिकामितं

सफलयति किमिह विधिरुत न विभवामितं

कामिनी किमिह कलये सहचरीवञ्चिताहं कामिनी ॥ १ ॥

यदनुभजनेन मम सुखमखिलमायतं

तमनुकलये किमिह नयनपथमागतं कामिनी ॥ २ ॥

येन मलयजरेणुनिकरमिदमीरितं

न च वहति कुचयुगलमुरु तदवधीरितुं कामिनी ॥ ३ ॥

यच्चरणपरिचरणमखिलफलदायकं

न स्पृशति मनसि मम हा तदुपनायकं कामिनी ॥ ४ ॥

निगमशिरसि स्फुरति यतिमनसि यत्पदम् ।

विततसुखदं तदपि हृदि न मे किमिदं कामिनी ॥ ५ ॥

विरहसमयेषु किल हृदि यदनुचिन्तनम् ।

न स भजति नयनपथमखिलभय कृन्तनं कामिनी ॥ ६ ॥

कुचयुगलमभिमृशति स यदि रतसूचितम् ।

सफलमिह निखिलगुणसहितमपि जीवितं कामिनी ॥ ७ ॥

नियमधनविधुमौळिफणितमिदमञ्चितम् ।

बहुजनिषु कलुषभयमपनयतु सञ्चितं कामिनी ॥ ८ ॥

श्लोकः

आजग्मुषीं सहचरीं हरमन्तरेण

चिन्ताविजृम्भितविषादभरेण दीना ।

आलोक्य लोकजननी हृदि सन्दिहाना

कान्तं कयाभिरमितं निजगाद वाक्यम् ॥ ३४ ॥

॥ चतुर्दशाष्टपदी ॥

सारङ्गरागेण त्रिपुटतालेन गीयते

(स्मरसमरोचित इतिवत्)

कुसुमशराहवसमुचितरूपा प्रियपरिरम्भणपरिहृततापा

कापि पुररिपुणा रमयति हृदयममितगुणा कापि ॥ १ ॥

घनतरकुचयुगमृगमदलेपा

दयितविहितरतिनव्यसुलापा ॥ कापि ॥ २ ॥

रमणरचितकटपत्रविशेषा

उरसिलुलितमणिहारविभूषा ॥ कापि ॥ ३ ॥

दयितनिपीतसुधाधरसीमा

गलितवसनकटिपरिहृतदामा ॥ कापि ॥ ४ ॥

अधिगतमृदुतरकिसलयशयना

दरपरिमीलितचालितनयना ॥ कापि ॥ ५ ॥

विहितमधुररतिकूजितभेदा

दृढपरिरम्भणहतमेति भेदा ॥ कापि ॥ ६ ॥

महित महोरसि सरभसपतिता

लुलितकुसुमकुटिलालकमुदिता ॥ कापि ॥ ७ ॥

चन्द्रशिखामणियतिवरभणितम् ।

सुखयतु साधुजनं शिवचरितम् ॥ कापि ॥ ८ ॥

॥ सप्तमः सर्गः ॥

श्लोकः

चकोराणां प्रीतिं कलयसि मयूखैर्निजकला-

प्रदानैर्देवानमपि दयितभाजां मृगदृशाम् ।

न कोकानां राकाहिमकिरण मादृग्विरहिणी-

जनानां युक्तं ते किमिदमसमं हन्त चरितम् ॥ ३५ ॥

गङ्गामङ्गनिषङ्गिपङ्कजरजोगन्धावहामङ्गनां

आश्लिष्यन्निभृतं निरङ्कुशरहः केळीविशेषैरलम् ।

विभ्रान्तः किमदभ्ररागभरितस्तस्यामुत स्यादयं

कान्तोऽश्रान्तमनङ्गनागविहतो नाभ्याशमभ्यागतः ॥ ३६ ॥

सन्तापयन्नखिलगात्रममित्रभावात्

सन्दृश्यते जडधियामिह शीतभानुः ।

दोषाकरो वपुषि सङ्गतराजयक्ष्मा

घोराकृतिर्हि शिवदूति निशाचराणाम् ॥ ३७ ॥

॥ पञ्चदशाष्टपदी ॥

सावेरिरागेण आदितालेन गीयते

(समुदितवदने इतिवत्)

विरहितशरणे रमणीचरणे विजितारुणपङ्कजे

अरुणिमरुचिरं कलयति सुचिरं मतिमिव वपुषि निजे

रमते कम्पामहितवने विजयी पुरारिजने ॥ रमते ॥ १ ॥

अलिकुलवलिते परिमळललिते युवतिकुटिलालके

कलयति कुसुमं विलसितसुषुमं सुमशरपरिपालके ॥ रमते ॥ २ ॥

कुचगिरियुगले निजमतिनिगले मृगमदरचनाकरे

मणिसरनिकरं विलसितमुकुरं घटयति सुमनोहरे ॥ रमते ॥ ३ ॥

विलसितरदने तरुणीवदने किसलयरुचिराधरे

रचयति पत्रं मकरविचित्रं स्मितरुचिपरिभासुरे ॥ रमते ॥ ४ ॥

कटितटभागे मनसिजयोगे विगळितकनकाम्बरे

मणिमयरशनं रविरचिवसनं घटयति तुहिनकरे ॥ रमते ॥ ५ ॥

अधरसुधाळिं रुचिररदालिं पिबति सुमुखशङ्करे

विदधति मधुरं हसति च विधुरं रतिनिधिनिहितादरे ॥ रमते ॥ ६ ॥

मृदुलसमीरे वलति गभीरे विलसति तुहिनकरे

उदितमनोजं विकसदुरोजं शिवरतिविहितादरे ॥ रमते ॥ ७ ॥

इति रसवचने शिवनति रचने पुरहरभजनादरे

बहुजनिकलुषं निरसतु परुषं यतिवरविधुशेखरे ॥ रमते ॥ ८ ॥

श्लोकः

आयातवानिह न खेदपरानुषङ्ग-

वाञ्छाभरेण विवशस्तरुणेन्दुमौलिः ।

स्वच्छ्न्दमेव रमतां तव कोऽत्र दोषः

पश्याचिरेण दयितं मदुपाश्रयस्थम् ॥ ३८ ॥

॥ अष्टमः सर्गः ॥

श्लोकः

मत्प्राणनेतुरसहायरसालमूल-

लीलागृहस्य मयि चेदनुरागबन्धः ।

अन्याकथानुभविनः प्रणयानुबन्धो

दूति प्रसीदति ममैष महानुभावः ॥

॥ षोडशाष्टपदी ॥

पुन्नागवराली रागेण आदितालेन गीयते

(अनिलतरलकुवलयनयनेन इतिवत्)

अरुणकमलशुभतरचरणेन सपदि गता न हि भवतरणेन ।

या विहृता पुरवैरिणा ॥ १ ॥

स्मितरुचिहिमकरशुभवदनेन निहितगुणा विलसितसदनेन ।

या विहृता पुरवैरिणा ॥ २ ॥

सरसवचनजितकुसुमरसेन हृदि विनिहितरतिकृतरभसेन ।

या विहृता पुरवैरिणा ॥ ३ ॥

विहित विविधकुसुमशरविहृते नानागतरसा नयगुण विहितेन ।

या विहृता पुरवैरिणा ॥ ४ ॥

उदितजलजरुचिरगळेन स्फुटितमना न युवतिनिगळेन ।

या विहृता पुरवैरिणा ॥ ५ ॥

कनकरुचिरसुजटापटलेनानुहतसुखासतिलकनिटिलेन ।

या विहृता पुरवैरिणा ॥ ६ ॥

निखिलयुवतिमदनोदयनेन ज्वरितमाना न विरहदहनेन ।

या विहृता पुरवैरिणा ॥ ७ ॥

तुहिनकिरणधरयतिरचनेन सुखयतु मां शिवहितवचनेन ।

या विहृता पुरवैरिणा ॥ ८ ॥

श्लोकः

अयि मलयसमीर क्रूर भावोरगाणां

श्वसितजनित किं ते मादृशीहिंसनेन ।

क्षणमिव सहकारादीशगात्रानुषङ्ग-

उपहृतपरिमलात्मा सन्निधेहि प्रसन्नः ॥ ४० ॥

॥ नवमः सर्गः ॥

श्लोकः

इत्थं रुषा सहचरीं परुषं वदन्ती

शैलाधिराजतनुजा तनुजातकार्श्या ।

नीत्वा कथं कथमपि क्षणदां महेशः

मागः प्रशान्ति विनतं कुटिलं बभाषे ॥ ४१ ॥

॥ सप्तदशाष्टपदी ॥

आरभीरागेण त्रिपुटतालेन गीयते

(रजनिजनितगुरु इतिवत्)

चतुरयुवतिसुरतादर जागरितारुणमधृतविलासं

निटिलनयन नयनद्वितयं तव कथयति तदभिनिवेशम् ।

पाहि तामिह फाललोचन या तव दिशति विहारं

गरळमिलितधवलामृतमिव हरमागमवचनमसारं पाहि ॥

गुरुतरकुचपरिरम्भणसम्भृतकुङ्कुमपङ्किलहारं

स्मरति विशालमुरो विशदं तव रतिरभसादनुरागं पाहि ॥ २ ॥

रतिपतिसमरविनिर्मित निशितनखक्षतचिह्नितरेखं

वपुरिदमळिकविलोचन लसदिव रतिभरकृतजयरेखं पाहि ॥ ३ ॥

रदनवसनमरुणमिदं तव पुरहर भजति विरागं

विगलितहिमकरशकलमुदञ्चितदर्शितरतिभरवेगं पाहि ॥ ४ ॥

युवतिपदस्थितयावकरसपरिचिन्तितरतिकमनीयं

विलसति वपुरिदमलघुबहिर्गतमयति विरागममेयं पाहि ॥ ५ ॥

युवतिकृतव्रणमधरगतं तव कलयति मम हृदि रोषं

प्रियवचनावसरेऽपि मया सह स्फुटयति तत्परितोषं पाहि ॥ ६ ॥

सुरतरुसुमदामनिकायनिबद्धजटावलिवलयमुदारं

कितवमनोभवसङ्गरशिथिलितमनुकथयति सुविहारं पाहि ॥ ७ ॥

इति हिमगिरिकुलदीपिकया कृतशिवपरिवदनविधानं

सुखयतु बुधजनमीशनिषेवणयतिवरविधुशेखरगानं पाहि ॥ ८ ॥

श्लोकः

ईदृग्विधानि सुबहूनि तव प्रियायां

गाढानुरागकृतसङ्गमलाञ्छितानि ।

साक्षदवेक्षितवतीमिह मामुपेत्य

किं भाषसे कितवशेखर चन्द्रमौळे ॥ ४२

॥ दशमः सर्गः ॥

श्लोकः

तामुद्यतप्रसवबाणविकारखिन्नां

सञ्चिन्त्यमानशशिमौलिचरित्रलीलाम् ।

बालां तुषारगिरिजां रतिकेलिभिन्नां

आळिः प्रियाथ कलहान्तरितामुवाच ॥ ४३ ॥

॥ अष्टादशाष्टपदी ॥

यदुकुलकाम्भोजिरागेण आदितालेन गीयते

(हरिरभिसरति इतिवत्)

पुररिपुरभिरतिमति हृदि तनुते

भवदुपगूहनमिह बहु मनुते ।

शङ्करे हे शङ्करि मा भज

मानिनि परिमानमुमे शङ्करे ॥ १ ॥

मृगमदरसमय गुरुकुचयुगले

कलयति पुररिपुरथ मति निगले ॥ शङ्करे ॥ २ ॥

सुचिरविरहभवमपहर कलुषं

भवदधरामृतमुपहर निमिषं ॥ शङ्करे ॥ ३ ॥

सरस निटिलकृतचित्रकरुचिरं

तव वदनं स च कलयति सुचिरं ॥ शङ्करे ॥ ४ ॥

विभुरयमेष्यति शुभतरमनसा

तदुरसि कुचयुगमुपकुरु सहसा ॥ शङ्करे ॥ ५ ॥

सकुसुमनिकरमुदञ्चय चिकुरं

सुदति विलोकय मणिमय मुकुरं ॥ शङ्करे ॥ ६ ॥

श्रृणु सखि शुभदति मम हितवचनं

घटय जघनमपि विगलितरशनं ॥ शङ्करे ॥ ७ ॥

श्रीविधुशेखरयतिवरफणितं

सुखयतु साधुजनं शिवचरितं ॥ शङ्करे ॥ ८ ॥

महादेवे तस्मिन्प्रणमति निजागः शमयितुं

तदीयं मूर्धानं प्रहरसि पदाभ्यां गिरिसुते ।

स एष क्रुद्धश्चेत्तुहिनकिरणं स्थापयति चेत्

मृदून्यङ्गान्यङ्गारक इव तनोत्येष पवनः ॥ ४४ ॥

॥ एकादशः सर्गः ॥

इत्थं प्रियां सहचरीं गिरमुद्गिरन्तीं

चिन्ताभरेण चिरमीक्षितुमप्यधीरा ।

गौरी कथञ्चिदभिमानवती ददर्श

कान्तं प्रियानुनयवाक्य मुदीरयन्तम् ॥ ४५ ॥

बाले कुलाचलकुमारि विमुञ्च रोषं

दोषं च मय्यधिगतं हृदये न कुर्याः ।

शक्ष्यामि नैव भवितुं भवतीं विनाहं

वक्ष्यामि किं तव पुरः प्रियमन्यदस्मात् ॥ ४६ ॥

॥ एकोनविंशाष्टपदी ॥

मुखारि रागेण झम्पतालेन गीयते

(वदसि यदि किञ्चिदपि इतिवत्)

भजसि यदि मयि रोषमरुणवारिरुहाक्षि

किमिह मम शरणमभिजातं

शरणमुपयायतवति कलुषपरिभावनं

न वरमिति सति सुजनगीतं शिवे शैलकन्ये

पञ्चशरतपनमिह जातं

हरकमलशीतलं सरसनयनाञ्चलं

मयि कलय रतिषु कमनीयं शिवे शैलकन्ये ॥ १ ॥

स्पृशसि यदि वपुररुणकमलसमपाणिना

न स्पृशसि तपनमनिवारं

दरहसितचन्द्रकरनिकरमनुषञ्जयसि

यदि मम च हृदयमतिधीरं शिवे शैलकन्ये ॥ २ ॥

कुसुमदामचयेन मम जटावलिजूटनिचयमयि सुदति सविलासं

सपदि कलयामि वलयाकृतिसरोजवनसुरसरितमुपहसितभासम्

शिवे शैलकन्ये ॥ ३ ॥

अमलमणिहारनिकरेण परिभूषयसि

पृथुल कुचयुगल मतिभारम् ।

तुहिनगरिशिखरानुगळितसुरनिम्नगा

सुगळसमभावसुगभीरम् शिवे शैलकन्ये ॥ ४ ॥

विकसदसिताम्बुरुहविमलनयना-

ञ्चलैरुपचरसि विरहपरिदूनम् ।

सफलमिह जीवितं मम सुदति कोपने

विसृज मयि सफलमतिमानम् शिवे शैलकन्ये ॥ ५ ॥

भवदधर मधु वितर विषमशरविकृति-

हरमयि वितर रतिनियतभानं

स्फुयमदपराधशतमगणनीयमिह

विमृश भवदनुसृतिविधानं शिवे शैलकन्ये ॥ ६ ॥

कुपितहृदयासि मयि कलय भुजबन्धने

कुरु निशितरदनपरिपातं

उचितमिदमखिलं तु नायिके सुदति मम

शिक्षणं स्वकुचगिरिपातं शिवे शैलकन्ये ॥ ७ ॥

इति विविधवचनमपि चतुरपुरवैरिणा

हिमशिखरिजनुषमभिरामं

शिवभजननियतमतियतिचन्द्रमौलिना

फणितमपि जयतु भुवि कामं शिवे शैलकन्ये ॥ ८ ॥

श्लोकः

सुचिर विरहाक्रान्तं विभ्रान्तचित्तमितस्ततः

स्मरपरवशं दीनं नोपेक्षसे यदि मां प्रिये ।

अहमिह चिरं जीवन्भावत्कसेवनमाद्रिये

यदपकरणं सर्वं क्षन्तव्यमद्रिकुमारिके ॥ ४७ ॥

॥ द्वादशः सर्गः ॥

श्लोकः

इति विरहितामेनां चेतः प्रसादवतीं शिवां

अनुनयगिरां गुम्फैः सम्भावयन्निजपाणिना ।

झटिति घटयन्मन्दस्मेरस्तदीयकराम्बुजं

हिमकरकलामौलिः संप्राप केलिलतागृहम् ॥ ४८ ॥

संप्राप्य केळीगृहमिन्दुमौलिः इन्दीवराक्षीमनुवीक्षमाणः ।

जहौ रहः केलिकुतूहलेन वियोगजार्तिं पुनराबभाषे ॥ ४९ ॥

॥ विंशाष्टपदी ॥

घण्टारागेण झम्पतालेन गीयते

(मञ्जुतरकुञ्जतल इतिवत्)

पृथुलतरललितकुचयुगलमयि ते

मृगमदरसेन कलयामि दयिते ।

रमय बाले भवदनुगमेनं ॥ रमय बाले ॥ १ ॥

विधुशकलरुचिरमिदमलिकमयि ते

शुभतिलकमभिलसतु केलिनियते ॥ रमय बाले ॥ २ ॥

इह विहर तरुणि नव कुसुमशयने

भवदधरमधु वितर मकरनयने ॥ रमय बाले ॥ ३ ॥

अयि सुचिरविरहरुजमपहर शिवे

सरसमभिलप रमणि परभृतरवे ॥ रमय बाले ॥ ४ ॥

कलय मलयजपङ्कमुरसि मम ते

कठिनकुचयुगमतनु घटय ललिते ॥ रमय बाले ॥ ५ ॥

इदममरतरुकुसुमनिकरमयि ते

घनचिकुरमुपचरतु सपदि वनिते ॥ रमय बाले ॥ ६ ॥

दरहसितविधुकरमुदञ्चय मनो-

भवतपनमपनुदतु विलसितघने ॥ रमय बाले ॥ ७ ॥

शिवचरणपरिचरणयतविचारे

फणति हिमकरमौळिनियमिधीरे ॥ रमय बाले ॥ ८ ॥

श्लोकः

ईदृग्विधैश्चटुलचाटुवचोविलासैः

गाढोपगूहनमुखाम्बुजचुम्भनाद्यैः ।

आह्लादयन् गिरिसुतामधिकाञ्चि नित्यं

एकाम्रमूलवसतिर्जयति प्रसन्नः ॥ ५० ॥

विद्याविनीतजयदेवकवेरुदार-

गीतिप्रबन्धसरणिप्रणिधानमात्रात् ।

एषा मया विरचिता शिवगीतिमाला

मोदं करोतु शिवयोः पदयोजनीया ॥ ५१ ॥

अव्यक्तवर्णमुदितेन यथार्भकस्य

वाक्येन मोदभरितं हृदयं हि पित्रोः ।

एकाम्रनाथ भवदङ्घ्रिसमर्पितेयं

मोदं करोतु भवतः शिवगीतिमाला ॥ ५२ ॥

गुणानुस्यूतिरहिता दोषग्रन्थिविदूषिता ।

तथापि शिवगीतिर्नो मालिका चित्रमीदृशी ॥ ५३ ॥

ॐ नमः शिवायै च नमः शिवाय

इति श्रीचन्द्रशेखरेन्द्रसरस्वतीविरचिता शिवगीतिमाला

अथवा शिवाष्टपदी समाप्ता ।

॥ शुभमस्तु ॥